De terugreis.

Dinsdag 3 en woensdag 4 januari.

Na de laatste gezellige avond konden we eindelijk een keer uitslapen. Het ontbijt was pas om 8 uur. Gisteravond was de nieuwe groep mensen al gearriveerd. Helaas lag in de tent naast mij een man die vreselijk lag te snurken, daar ging mijn rustige nacht… inmiddels ben ik er aan gewend dat ik om 5 uur mijn bed uit moet, net als de rest van de groep, de douches waren al vroeg in gebruik.

Na het ontbijt nog even het laatste geld uitgeven in de winkeltjes en de koffer met moeite dicht gekregen.

Onderweg naar de winkeltjes toch weer leuke en bijzondere dieren gespot. Ik zag een groepje bavianen, waarvan er 1 ergens een pot jam buitgemaakt had. Van de overkant van de straat kon ik de strijd om de pot volgen. Hij ging via diverse apen uiteindelijk naar de grootste, die hem constant moest verdedigen maar er tussendoor toch in slaagde om er met zijn handen steeds wat uit te halen en lekker op te likken. Later zag ik nog een soort salamander die heel vreemd voortbewoog. Hij deed een stap naar voren en maakte dan een soort wiegende beweging waarna hij weer een stap deed en weer wiegen voor de volgende stap. Ik noem hem maar de rap salamander. (Vie, weet jij misschien de naam?)

Om 10.30 vertrokken we naar het vliegveld van Victoria Falls voor de vlucht naar Johannesburg. Daar stapten we op het vliegtuig naar Frankfurt. Bij het inchecken had ik volgens de dame achter de balie 5 kilo overgewicht en moest ik ergens bij betalen. Hier heb ik nooit meer iets van gehoord, maar ik begreep dat de weegschalen ook niet zo goed zijn, want één van de anderen moest met zijn koffer naar een andere balie en er bleek 6 kg verschil te zijn tussen de verschillende weegschalen.

Bij het inchecken voor de vlucht naar Frankfurt bleek nog steeds dat mijn koffer te zwaar was. Weer de dreiging dat ik bij moest betalen maar ik heb de man wijs gemaakt dat ik gewicht was verloren, daar moest hij om lachen en mocht ik door. Nu maar hopen dat er op Schiphol niemand met een pinapparaat voor mijn neus staat.

Onderweg heb ik dankzij de slaappillen een paar uur kunnen slapen.

In Frankfurt mochten we weer een paar uur wachten tot we eindelijk de laatste vlucht konden nemen. Op Schiphol ging de bagage afhandeling wonderlijk genoeg heel snel (zonder pinapparaat voor mijn neus) en hebben we afscheid van elkaar genomen om het laatste traject naar huis te gaan. Helaas wilde de NS niet goed meewerken, de snelle trein naar Breda reed niet en verbindingen naar Roosendaal waren ook moeizaam. Gelukkig heb ik een lieve buurvrouw Bep, die me in Dordrecht van het station kwam halen. Door haar was ik toch nog op een redelijke tijd thuis.

Thuis heb ik de wasautomaat met een eerste lading gevuld, een douche genomen en op bezoek gegaan bij mijn moeder in de Zellebergen. Ze was blij om me weer te zien en samen met haar hebben de dames in de huiskamer geproefd van de biltong (gedroogd vlees) die ik meegebracht had. Ik weet dat ma dat heel lekker vindt, voor de anderen was het iets nieuws, maar ze zaten er toch van te smullen.

Via de groepsapp van de reisgenoten kwamen de rest van de dag allerlei berichtjes binnen, foto’s, maar ook berichten over de vertragingen omdat treinen zomaar uitvallen, zelfs de Thalys naar Antwerpen, waar je na zo’n lange reis niet blij van wordt. Om 17.30 uur waren de laatsten van de groep ook thuis en kon iedereen beginnen met afkicken van deze bijzondere reis.

De foto’s die ik met mijn camera heb genomen zal ik komende week op een rustiger moment op de computer zetten en er dan een aantal toevoegen op dit blog. Dan stuur ik nog een berichtje.

Voor nu was dit het laatste verhaaltje. Allemaal bedankt voor het lezen en jullie leuke en gezellige commentaren.

Groetjes van Barbara